Konuşsam sessizlik Şiiri - Can İrfan

konuşsam sessizlik,
konuşmasam ayrılık,
ne kadar da yanılmışım,
ne kadar da büyük konuşmuşum,
hani diyordum;
varlığınla yokluğun fark etmiyor diye
hani
varsan ne olur yoksan ne olur
diyordum.
hadi konuşsana
sessizliğe
havaya
suya
ağaca konuşsana...
hadi konuşsana sensizliğe...
oy
anam
oy
kimler dinleyecek seni şimdi kimler,
kimler uyutacak seni...

oysa ki;
gece bile toprağı,
karanlığı,
sessizliği,
buzdolabını bile uyutuyordu.
Şimdi seni?
seni kimler uyutacak simdi.
oy
anam
oy
ne kadar da büyük konuşmuşum oysa,
ne kadar da yanılmışım
söyle bana
beni doğuran anam
biricik anam
büyük anam,
kelimeler bile ağlıyor halime
bir bak
ne olur sen bari söyle
hiç mi süt vermedin bana....