-Konuşsam Kanarsın- Şiiri - Tanfer Caner

Buğusu sinmiş tenime acıların
ve gözümde güzden kalan birkaç damla
birde hasretin avuçlarımda
bu yüzden düşerken tutunamayışım
avuçlarımı açamam...
soluğumsun kaybetmeyi göze alamam

Aylarca susmak için dudaklarımı ıssırdığımdan
şimdi konuşsam çok kanayacak, çok kanatacak
suskunluğum bu yüzden
/Konuşsam kanayacaksın/

Sen kanadıkça benim nefesim kesilir
ölesim gelir...

Biraz surat astığında nedenli yıkılıyorsa dünya başıma
yada ağladığında cehennemin dibine vurmuşsa günüm
ufak bir tebessümünde hayatı okurum
hayatın önsözüsün

Bütün hikayelerimin 'gizli özne'si olmuşum
kuramadığım cümleler içimde yarışmış
kimin umrunda... Sen gülümsüyorsun ya
değer bütün yaşanmamışlılara, bastırılmışlıklara
ve kanı sesimde pıhtılaşan susuşlara...