Konuşmalıydım Şiiri - Vecdi Murat Soydan

Sinende bir mezar, katbekat höyük
Gönlünü alıp da konuşmalıydım
Belki seni kırdım, vebalim büyük
Bir haber salıp da konuşmalıydım

Kaale almazsın, gözünde hiçim
Dikkatle baksaydın, özünde içim
Özleyen gözlerim yaş dolu sicim
Karşıma alıp da konuşmalıydım

Zamanı geriye almak isterken
Felekten günleri çalmak isterken
En bahtiyar kişi olmak isterken
Seyrine dalıp da konuşmalıydım

Vakit erken değil, geç geldim sana
Kuralım sofrayı aç geldim sana
Uzat kollarını aç geldim sana
Yanında kalıp da konuşmalıydım

Sevdiceğim benden kaçar gizlenir
Dilimde söz bitti, gayrı ne denir
Ah gülüm vah gülüm bu adam erir
Kalbini çalıp da konuşmalıydım

Her dem bu çileyi çeken bülbül var
Sevda çiçeğini eken gönül var
Sonunda gam keder bir de ödül var
Kuş gibi olup da konuşmalıydım

Keşke ve belkiler öldü içimde
Dert yumağı oldu adın içimde
Duygularım şimdi farklı biçimde
Gül gibi solup da konuşmalıydım

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
28-29/12/2017, Isparta

Sözlük :
sine : göğüs, gönül,yürek
katbekat :kat kat
höyük : toprak yığını
vebal : günah
kaale almamak : önemsiz görmek