Konuşmalar / Clara Şiiri - Bülent Öntaş

Aydınlık bir günde öleceğiz Clara
dün gece rüyamda gördüm seni
uyuyordu
gün
bizimle birlikte
bir sarhoşluk vaktinde öleceğiz Clara
nasıl da geçiyor hayat
gün
görmeden
çabucak
ışıltılı bir akşamda
çekip gideceğiz bu lanet dünyadan
karanlık günlerin geçmesini bekliyoruz şimdi
çocukların yüzü gülmüyor Clara
esmer yağmurlar yağıyor
beyaz
bulutlardan
masmavi bir gökyüzüne doymadan gitmeyeceğiz buralardan
çocukların gözü yaşlı
utanıyorlar
dünyanın zulmünden
sular durulmuyor bir türlü
dün gece rüyamda gördüm seni
beşik gibi sallanıyordu
düşlerim
sana söz
aydınlık bir günde çıkacağız yola
tertemiz olacak dünya
ve
aşk kokulu mumların ışığında
kapatacağız gözlerimizi
şarabın
gölgesinde
seveceğiz akşamı
bir sarhoşluk vaktinde birlikte öleceğiz
bir daha seveceğiz
ölesiye
Clara
ve
ilk fırsatta yeniden doğacağız
çocukların üşümediği
anda

dün gece seni düşündüm Clara
ve sevdim
son bir kez daha