Konuşmak zorundayım Şiiri - Halil Toprak 2

tırnaklarını keser
abdest alır beklersin
her şeye hazır olmak
olacakları bilmek yani
elbet korku
yaşama hazır olunamaz ki

haklılığın boğuntusuna dayanmaya çalışırken
çok sessiz şiirdir dostlar
kendi mahşerlerinde kaçışan
yorulursun sonra
kimseler aramasın

haklıyken bile korku
insanlara hesap vermek korku
utançtır bu
Allah’a hesabı düşününce
yollar açılır hakikate
iftiradan

faşizm bu
anlattıklarının önemi yok
gözaltı, soruşturma
onların anladığı kadar hüküm!
doğacakken bebeğimiz
şimdi bu hakim, bu komisyon
oysa bacakları tomurcuklanmıştı
elleri tomurcuk
göz çukuru
göz kapakları oluşurken erik çiçekleri
bugünse tekmeliyor
annesinin hıçkırıklarından oğul
rezzak Allah’tır kadın
can giydiriliyorken oğula
üzülme Allah bizimle