Bugün alfabeyi öğrenmiş çocuk gibiyim
Duygularımı ifade etmeyi denemeye başladım
Bir anne vardı evde
Bir baba vardı evde
Okulda bir öğretmen
Sokakdaki abiler
Askerde komutan
İşde patron amir müdür
Efendi olmalıydım
Konuşmak icin küçüktüm !
Çokda bilmezdim anlamazdı !
Sıramı beklemeliydim
Susmalıydım
İçimdeki fırtınaları dindirmeliydim
Sanki yaşamın hapishanesindeydim
Yollardı arkadaşım
Kaldırım üstlerinde oturmakdı
Konuşmadan
Gelene geçene bakmakdı
Konuşmadan oynanan oyunlar
Konusmadan içimin küslüğüyle çalışılan dersler
Konuşmadan konuşamadan gecen yıllar
Konuşamayan nasıl gülerdi mutlu olurdu
Aşkını sevgisini bilgisini
Anlatamayan
Hakkını arayamayan
Kayıt Tarihi : 26.1.2022 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!