Konuşmadan Şiiri - Yavuz Taş

konuşmadan bakmak sana
ve kaşlarından öpmek
burnunda hayal edip yürümek
kirpiklerine tutunmak tam düşerken,
gamzelerinin içine.

konuşmadan bakmak sana
bir resim çizer gibi
saçlarında yüzmek
sonra boynuna dolanmak tüllerden,
en incesi olmakki
hissedebilmek kokan güllerinden

konuşmadan bakmak sana
dudaklarında durmak
hayatın durması gibi ki
ne varsa orda unutmak.
garip şey sende olmak
garip.