Konuşma... Şiiri - Yaren Atalar

Sana söyleyemediklerim var hâlâ,
Bir mektup gibi içimde mühürlü.
Her kelimesi özgür kalmak icin ,seni bekliyor,
Her cümlesi göğsümde taşinmaz bir ağırlık…
Ama sen hiç okumadın,
Ve ben de hiç yazamadım.

Şimdi o mektup,
Bir mezar taşının sessizliğinde duruyor.
Ne kalemle yazılmış,
Ne de gözyaşıyla silinmiş…
Sadece kalbimin en sessiz yerinde,
Bir dua gibi gizli, saklı.
Ölüm sessizliğinde duruyor

Beni hatırlarsan eğer,
Bir akşamüstü olsun.
Gökyüzü biraz kederli,
Bulutlar matemde ,
Rüzgâr, eski günleri fısıldasın kulağına.
Ayak bastığın her toprak,
Bir zamanlar birlikte yürüdüğümüz yollar olsun.

Sana dokunamadan giden ellerim,
Gözlerine bakmaya doyamayan gözlerim ,
Seni seviyorum demeye bıkmayan dilim ,
Toprağın altından bile uzanır hayaline.
Sarılır özleminle...

Ne çok sevdim seni be ,
Bilmeyeceksin , anlamiyacaksin veee hiçbir zaman ,bir daha böyle sevilmeyeceksin ....
sevmek zaten
Sadece bilene değil,
Bilmeyene de sadık kalmak değil miydi ?
Ben seni çok sevdim..

Uğrarsan…
Mezarımın yanına sus , konuşma
Uzan yani başıma, korkma üstün kirlenir diye
Hiçbir şey söyleme.
Çünkü en güzel söz,
Hiç söylenmemiş olandır bazen.
Ve ben en çok senin sessizliğini sevdim.
Sevdim be çok sevdim