Acının en derin yaralarıdır
Kalbimden gözüme doğru kanayan
Sağır, hüzünlü çığlıktır sessizlik
Kulağımda şimşek gibi çağlayan
Hazan rüzgarına gömdüm kendimi
Eserim hicaz makamından çokça
Ne geçmiş umrumda ne de gelecek
Hicranın oku göğsümde durdukça
Gözlerim vuslatın derdine düştü
Uçurumun kıyısından bakarken
Gayrı sevda yolundan dönüş yoktur
Aklım kalbimin sesine esirken
Okuyamazsın bende gördüğünü
Sevda kitabın rafların birinde
Senle konuşan Ben miyim? Sen misin?
Meğer büsbütün kaybolmuşum sende
Kayıt Tarihi : 27.6.2021 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bilal'den; "Gönlümden gönlüne labirentin, Girişi de çıkışı da sende, Yolu bulan ben miyim, sen misin? Meğer yolu yokmuş bende."
Zevkle okuttu
Sevda kitabın rafların birinde
Senle konuşan Ben miyim? Sen misin?
Meğer büsbütün kaybolmuşum sende"
Kalemine sağlık kardeşim.
Bilal'den;
"Gönlümden gönlüne labirentin,
Girişi de çıkışı da sende,
Yolu bulan ben miyim, sen misin?
Meğer yolu yokmuş bende."
Eyvallah kardeşim seninde kalemine sağlık.
beğeni ile okudum
gönül yalnız gönül vermekle alınır,
gönül istiyorsan, önce gönlünü vereceksin.
DEMİŞLERDİR.
Zaten vuslat varsa firakın ehemmiyeti yoktur.
Zaten visal gözlerle başlar.
Bu başlangıcın derdinde olması gereklidir.
Çok doğru
TEBRİKLER SAYIN DEMİRÇELİK.
Teşekkürler Üstadım
TÜM YORUMLAR (4)