Her vardığın yerde söze başlama,
Dostunu komşunu sakın taşlama,
Sabrı unutup kalbim başlama,
Bilmediğin yere sakın konuşma.
Ağzın dilin söz pazarı olmasın,
Yalan dolan tezgahların dolmasın,
Utanıp da sonra yüzün solmasın,
Görmediğin yerde sakın konuşma.
Sohbet pınarından azar azar iç,
Arifler yolundan yavaş yavaş geç,
Oturacağın yeri ortalardan seç,
Sohbeti divana sakın konuşma.
Dilin tatlı olsun bala dokunsun,
Güzel yaz sözünü iyi okusun,
İyi bak hangi yola yakınsın,
Yolunu görmeden sakın konuşma.
Dinle dervişlerin sözünü dinle,
Aşağıdan yürü yukarıdan inme,
Kendini hoş görüp dilin devşirme,
Aklına geleni sakın konuşma.
Susmak arifliktir bunu bilesin,
Yıka elinin yüzünün pası silinsin,
Aç gözlerin kapılardan giresin,
Okuyup yazmadan sakın konuşma.
H.İSMET AKTÜRK
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta