Kadehler konuşuyor benimle
Gecenin bu kör vaktinde şakıyan onlarca kristal
Hiç boş kalmadıkla oysa masaya oturduklarından beri
Yine de çeneleri düştü
Her yudumda adeta bülbül kesiliyorlar
ve kimisini de bilmediğim onlarca lisanla
İnsanla anlaşman zor tabii
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta