Konuşan heceler
Gidenler vardır,arkasına bakmadan.
Gelenler vardır gelmeyi bilmeyerek.
Soranlar vardır, hiç sakınmadan.
Koşanlar vardır, usülce yürüyerek .
Sevenler çoktur, sevmek bilmeden.
Yitenler gider,kabus içinde.
Vuslat bakidir,düşünülmeden.
Anılar, esrarını korur biçimde.
Konuşanlar pektir,arkadan usülce.
Duyan kulak tektir, sükunet halinde.
Anlamayan çok,konuşmam çince.
Yargılar insanı,hemde zalimce.
Mustafa yazar , okuyan kimse.
Baş baş üstünde susan kimseler.
Vicdanlar ölmüş, insanlık buysa.
Ben susarım artık , konuşan heceler.
(27.05.2023 00:45 1 dk ya sığdırdığım heceler.)
Kayıt Tarihi : 27.5.2023 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir anlık duygusal bir birikimle meydana gelmez aslında, bir harç gerekir buda zamanla oluşur.İlkbaharda karların erimesi ile nasıl coşuyor ise nehirler ,insanla zamanla coşar içine sığmaz hale gelir tamda bu anda kitaplar ve şiirler yetişir imdadımıza.Uzun zaman oldu şiir yazmayalı , noktalama ve imla hatası var ise affola şiir ile kalın.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!