Konuşan Dilim Şiiri - Kübra Aytürk

Üzersen üzerim,
Ağlatırsan ağlarım, ama bende ağlatırım.
Bakarlar da görmezler hani
İnandı sanırlar
Bana öyle öğrettiler, acımayana acımam ki
Çeliktir benim kasalarım,
Kasalarda saklarım hep büyükleri
Her zerresini işaretlerim tırnaklarımla.
Çok masumdur bakışlarım
Bakışlara sığınıp da göremeyenleri yumruklarım
Narindir, kibardır benim ellerim,
Ama çok vurmuştur masaya
Pek tutanda olmamıştır zaten.
Yürürüm ben yollarım uzundur
Gül, kaktüs doludur,
Yapraklarım yeşildir,
Yeşili severim
Sararmaz benim perdelerim.
Saçlarım arkadaştır rüzgarla
Bulutum yoktur güneşim süpürür onu
Akşamları ay çıkar ulutur bendimi
Konuşan dilim, yürüyen ayaklarım vardır benim
Düşmanlarıma da sırtımı dönerim
Vuran zaten vurmuştur.
Kaleyi içten fethedenlerdenim
Ama benim surlarım pek uzundur!