Konuşamıyorum

İsyan aşkım konuşamıyorum
Üstünden tren geçmiş yıllarım ağlıyor
Sana hiç bir yerden ulaşamıyorum
Tutsak yüreğimin büyüyen efsanesi
Moraller raflarda dondurulmuş gibi
Hayallerde kaldı hareli gözlerin
Aşk şarkıları söylesin dudakların
En zor anlarında bile gülümse hadi
İçin ağlarken gülmeyi becerirdin
Çünkü sen dağ gibi yürekliydin

Haykırmak istiyorum konuşamıyorum
Bu kent üşüyor ben üşüyorum
Seninle ısınıp sensizlikte donuyorum
Güneşe yürüyorum inadına
Yıldızlar serp üzerime örtsün diye
Uzaklaştıkça daha sıkı sar beni
Gönül tahtımın en tepesine oturttum seni
Ansızın geldiğin dünyamda
Bir sarmaşık misali sardın sarmaladın
Sevgi ektin,tomurcuk oldun, çiçek açtın

Kalabalık sokaklarda konuşamıyorum
Ağaçlı yollar da yürüyemiyorum
Denizde gün batımını izleyemiyor
Gecenin gizemlerine karışmıyor duygular
Sevgileri yorgan döşek yapıp
En derin aşk rüyalarına dalamıyorum
Solmaman için güneşin olamıyor
Sana su gibi şiirler sunamıyorum
Bu kentin kıyısında sessizce yaşlanıp
Baharla birlikte geldiğini dün gibi hatırlıyorum