Konuşamıyorum Şiiri - Emine Arslan

bir boşluk içindeyim,
kalbim çok hızlı çarpıyor,
alçalıyor insanlar,ahlaklar,
susuyorum,konuşamıyorum...

gizemli bir sessizlik içinde,
umursamaz bir kahkaha,
derin bir haykırış var,
ağlıyorum ama konuşamıyorum.

yalnız başına,
bomboş bir odada,
ne sağımda ne solumda,
korkuyorum konuşamıyorum.

adeta çıldırıyorum,
başka bir alemde yaşıyorum,
biri gelse kurtarsa beni,
olmuyor konuşamıyorum.

çığlık çığlığa,
işte son mısralarım,
bırakıyorum kalemi,yazamıyorum
kapatıyorum gözlerimi,konuşmuyorum....