Konuşamıyorum Şiiri - Nurcan Bingöl

Hayalinle başbaşa dolaşıp duruyorum
Gecem de, gündüzüm de hep seni sayıklıyorum
Kalbimin derinliğine ismini her nefeste yazıyorum
Dilim tutuldu sanki konuşamıyorum...
Yeşil gözlerine her bakışımda kendimden geçiyorum
Seni her anışımda heyecandan titriyorum
Gizli gizli sevip kül olup yanıyorum
İnan bana sevgili seni çok seviyorum....
Tatlı dillim, melek yüzlüm sensizken ben yaşamıyorum
Bir gülüşünle bile yüreğimi dağlıyorsun
Hayatımda ilk kez çaresizliğime yanıyorum
Yürek aşkınla dolu, seni herşeyden kıskanıyorum
Açmamış goncamsın benim, aşkınla yanıyorum
Kalbim her an seninle sevdikçe seviyorum
Aşkımızı kalbimin derinliklerinde yaşıyorum
Seni orda gizli dünyamda sarıp sarmalıyorum
Uzaklığında özleminle anılarla ayakta kalabiliyorum
Adını her anışımda düğümleniyor boğazım yutkunamıyorum
Allahım ver onu bana, aşkımız bitmesin diye dualar ediyorum
Ne oldu bana böyle bir türlü konuşamıyorum...
Diyar diyar gitsem unutamam biliyorum...
Sen diye inliyorum, kalbime söz geçiremiyorum
Her geçen gün daha çok yanıyor, kül olup bitiyorum
Dilim tutuldu sanki bir türlü anlatamıyorum...
Konuşmak istiyor,konuşamıyorum
İçimde ki seni de susturamıyorum...