Gözlerin,gördüğüm gözlerin en güzeli,
Işıl ışıl gülüyorlar,
Bir de diyorsun konuşsana karşımda yazdıgın gibi,
Söyle! ben nasıl konuşurum o gözlere bakarken...
Konuşamam!
Çünkü: korkuyorum gözlerine baktıgım her an sana daha çok tutulurum diye,
Böyle! ben nasıl konuşurum?
Karşımdaki ayyüzlüye baktıktıkça daha çok aşık olurum diye korktugum yüze,
Söyle! nasıl konuşurum? ben konuşamam.
Fıkır fıkır gülen gözlere,gül gibi tebessümler saçan yüze,
Söyle! nasıl konuşurum?
Konuşamam!
Çünkü:ben bir kere bogularak ölmüştüm.
O deniz gibi gözlerin ve tebessümler saçan gül yüzünde,
Anla anla beni konuşamam,
Çünkü: ben insanım bir defa oldüm,
bir daha yaşayıp konuşamam.
Kayıt Tarihi : 21.11.2011 19:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çam](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/21/konusamam-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!