Gülü var, dikeni çeşitli otlar,
Bize göre bunlar yabancı yadlar,
Aslında hepsi de, bin sırrı saklar.
Ne yapsın anlayan can olmayınca?
Konuştular bana çok şey dediler,
Bilmediler benim lal olduğumu.
Gözüme baktılar Lokman sanarak,
Ne bilsinler âmâ kul olduğumu.
10-04-1994 Çorum
Kayıt Tarihi : 24.12.2012 08:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10-04-1994’te Çorum’a “Gönül Dostları Toplantısı”na gitmiştik. Köy Hizmetleri lojmanlarında kaldık. Sabah namazını, Hanım cami de kılarken ben de cami Bahçesinde, Bekliyordum, oradaki otların, güllerin Benimle Konuştuklarını hissettim. Sanki bana bir şeyler söylüyorlardı. Orada “Allah’ım beni doğmadan öldürme! ” diye dua ettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!