Konuşamadım Şiiri - Niğmetullah Uçar

KONUŞAMADIM

Vakıf bünyesine girebilseydim
İmkanım olsa da verebilseydim
Önerilerimi diyebilseydim
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Veremezdim zaten vermedim ama
Orada bulunmak gitti ağrıma
Pişman oldum size katıldığıma
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Dile söz söyleten sunulan fikir
Fikirden çok önce maddiyat gelir
Parası olmayan böyle ezilir
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Keşke gelmeseydi böyle yanmazdım
Aranızda olup çok utanmazdım
Bugün bu şiiri böyle yazmazdım
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Kerim tıkır değer veririm sana
Bakma benden akan gözyaşlarına
Bunlar bir ibrettir, derstir insana
Ağzım vardır ama konuşamıyor

İşim neydi benim niye katıldım
Olmadan kendimi adamdan sandım
Hak etmedim ama çok alkışlandım
Ağzım vardır ama konuşamıyor

İçim doldu gözden akıyor yaşlar
Haddini bilmeyen böyle çok ağlar
Allah’ım büyüktür bir bildiği var
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Geliş biletimi başkası aldı
Bu baş bu bedenle onursuz kaldı
Bir de adam gibi ortaya daldı
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Bugün vakfa destek olamıyorum
Yarınlara hayal kuramıyorum
Ben kendi kendimi anlamıyorum
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Diyeceğim sözler var idi elbet
Boğazıma kondu büyükçe bir set
Benden ibret al da haline şükret
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Kadere küsmedim isyan edemem
Allah vermeyince ben isteyemem
Halimden memnunum nankörlük etmem
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Sen beni çağırdın sevdiğin için
Arkadaşım diye çok değer verdin
Ağzı olan herkes konuşur derdin
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Söylemek isterdim fikirlerimi
Vakfa vakfeyledim şiirlerimi
Sunuyorum güzel dileklerimi
Ağzım vardır ama konuşamıyor

Niğmetullah UÇAR
Bursa
14.06.1998 saat 02.30