Konuşabilme Ümidi Şiiri - İbrahim Arar

Sessiz ve durgun bir akşamüstü
Gözlerimde parıltı,içimde heyecan mevcut
Beliriveriyor yüzümde bir tebessüm
Seninle konuşabilme ümidiyle birlikte

Baktıkça etrafımdaki herşeye
Düşüveriyorsun aklıma, görebildigim her objede
Yalnızca düşüncelerim seninle bütünleşmekte
Belliki iyi yer edinmişsin yüreğimde

Seninle konuşabilme ümidim hep taze
Sen benim içerimde her dem gözde
Belki de son kez olsa konuşabilirdik yüzyüze
Öyleki ben seni hiç unutmamıştım kendimde

Şimdi ne yapsamda nafile
Ben nerde, sen nerde
Belki de kaderlerimiz farklıydı
Şöyleki aramıza koydu onca kilometrelik mesafe

(7.2.2002)