Konuş Velet Şiiri - Hızır Azaklı

Konuş velet,
“…sen benim ifademsin, hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın.”

Bir zihniyet, kör bir inat,
Demem odur ki,
bir ruhsuz iskelet,
bir habis ur ki
kara surat,
Gün be gün eridi mehmet,
Gün be gün sustu memleket,
Bereket,
deniz bitti…

Karaya vuran bu levrekler,
direnecekler.
bütün yetkeleriyle
deneyecekler
Kredi yok, ihale yok, rüşvet yok.
Üretim yok, ticaret yok, stok yok.
Konjonktürdü, saltanattı, koltuktu,
Hortum koptu, avanta yok, bir bok yok

Konuş velet,
“…sen benim ifademsin, hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın.”

“-Kuvayi Milliye, milli hükümet,
“-Biz Ulusalcılar, Sakaryacılar,
“-Nerde zinde güçler, komitacılar?
“-Laik Cumhuriyet, Serv veya Lozan,
“-Vatanı satıyor, bakan, başbakan.
“-Haydi Anadolu, kalk Anavatan,
“-Haydin milis gücü!
“-Haydin laaan!
…………………….
Vay, vay, vay!
Bakın hele.
Bak hele,
Sen de bak ulan
hergele.
Hazineyi satan, gündemi tutan
Düzenyaz yarattı, cambaz oynattı,
Kemiği dağıtan, yavşak şarlatan,
Döndü kanal kanal, herzevat sattı,

“ % 50’miz aç
ölü derilerimiz çatlak”
kurak bir toprağın
bir damla suya hasreti kadar
umuda muhtaç.
ve üzerinde umudun yeşeremediği,
ve açlığın kıtlıktan geberdiği
dört mevsim toprak,
ve “baştan başa
emperyalizmin
talim meydanı olan memleket! ”
duran,
dibe vuran
bu memleket.
…bizim memleketimiz!
ve biz,
omuz omuza direnirken,
“talan var!
yağmalayan var! ” derken,
haykırırken! !
birden,
işkembeden
bir sese kilitlendik,
-brifing var!
Vay, vay, vay!
Bakın hele,
Bak hele,
Sen de bak ulan
hergele.
On bin faili meçhul, on iki bin intihar,
Hortumlanan, ütülen yüz iki milyar dolar.
Nerdeydiniz brifing, talimat alan zevat?
Ulusal Milis Gücü, kuvayi militanlar!

On günde on beş milyar batanlar, batıranlar.
“Ayağa kalk Sakarya”, Kızıl Elma, Aslanlar(!)
Bir yanda çıfıt sakal Mişonlar, Kubilaylar,
Nerede Milis Gücü, kuvayi militanlar!

Be hey puşt! Asfalt surat! Kudursan, delirsen de,
Keçileri kaçırsan, zift, katran kesilsen de,
Konjonktür, veto, yasa; referandum desen de,
-Hadi dalalet sen de,
-hadi hamaset sen de.
-hadi canım sen de..
Bu misyon, kolluk, koltuk, keyfiyet, yasa sende,
Kurt sende, çakal sende, bu merci masa sende.
Zındık eli öperken; halkına, milletine,
Kin, nefret kusar mıydın, kalp kararmasa sende?
Konuş velet,
“…sen benim ifademsin, hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın.”
İstanbul.12.01.2003