Konuş benimle sevdiceğim! Şarkını bana sözcüklerle söyle.
Gece karanlık. Yıldızlar bulutların ardında kaybolmuş. İçini çekiyor yaprakların arasında rüzgar.
Saçlarımı bırakacağım öylesine. Mavi harmanim gece gibi saracak etrafımı. Göğsüme yaslayıp da başını, orada, yüreğinin o tatlı ve yalnız fısıltısında, gözlerim kapalı dinleyeceğim. Bakmayacağım yüzüne.
Sözcükler bittiğinde sessizce oturacağız hiç kıpırdamadan. Ağaçlar fısıldayacak yalnızca karanlıkta.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta