Konuş Benimle Ne Olur Şiiri - Sahir Üzümcü

Konuş benimle ne olur, ben dinleyeyim,
Bana sen olmayı anlat, yağmuru özledim.
Saçlarım kirli, bütün elbiselerim eski,
Ben sana susmaya geldim.

Yastığım dizlerin olsun, biraz dinleneyim,
Yurdum olsun gözlerin, hanidir kokusunu beklerdim
Ne çok söze ses oldum ben,
Şimdi sana es olmaya geldim.

Bir masal, bir peri, sen anlat ben süsleyeyim,
Bir adımda dağlar, bir zıplayışta denizler aşıp, neşeleneyim.
Büyülerimi unuttum, kanatlarım yok artık,
Ben sende dur olmaya geldim.

Senin içindeki ejderha, benim alevim,
Yaktığımız kocaman bir ateş, tek başıma söndüremeyebilirim.
Sen ve ben, tek bir renk; Morun, en ötesi,
Ben sana aşk olmaya geldim.

Anlat bana lütfen, ben neyim, sen kimsin?
Aynı yere gideceğiz nasılsa, söyle; Seni nerede bekleyeyim?
Işıldasın bütün melekler, benimde elimde, yüzümde,
Düşlerimde görmüştüm seni
Sende bir düş görmeye geldim...