Konuş Benimle Ey Gece Şiiri - Savaş Barha

Gece ağlamış.
gece huzursuz,
gece dertliymiş,
gece sessizmiş,
gece yorgunmuş.

Geceleri beklemek zormuş.
Geceleri düşünmek ağırmış.
Geceleri gün yapmak günler alırmış.

Yârin hüzünlü olduğunu bilmek
geceye isyan cümleleri haykırmaya sebepmiş.

Yumruklanmasa da duvarlar,
çığlık çığlığa koşulmasa da sokaklar
kan kokusu yayılmış gibi olur gece.

Nefes nefese kalmış gibi titrer soluk.
Ruh, yine yârin yanı başına firar etmiş.

Ruhsuz kalan beden, üşür de üşür.
Semayı sis kaplamış, kaldırımları kırağı.

Gece sükutta,
gece tek başına,
gece efkâr saçıyor,
gece sus pus olmuş.

Bir şey var sende ey gece!
Bir şey soldurmuş yüzünü.
Bir şey olmuş tebessümüne
Bir şey mahut cümleler gizliyor.

Konuş benimle ey gece!
Konuş da bölüş hüznünü.