(II) 17.2
başkalarına güzellik getiren gün ışığı
ve güzelliği olgunlukla süsleyen ay ışığı
senden tek tek alarak verdiğini geçmişteki
şimdi tekrar yıkar eskiden yaptığı bu abideyi.
her ne verdiyse sana geçmişte zaman
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta