25
ölüm kokmuyorsa bir ayrılık
gölgesi düşmüştür bir insana yalnızlığın.
ama ölümün korkusunda yaşıyorsa bir insan
karanlık düşmüştür güneşine.
ve eğer kalmışsa halen bir sevdası
hüzünlerde yanmaktadır tükenmeye.
buna da yaşamak denilebilirse.
Kayıt Tarihi : 30.6.2006 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!