Bütün Dünya'yı gezip,her insanı dinlesen,
Dertsiz'in bulamazsın,elek ile elesen.
Meselâ benim derdim,bir değilde çok derim,
Bazen sıraya koyup,konulara bölerim.
Dün derdi bugün derdi,birde yarınlar derdi,
Benim gücüm bir tane,dertlerim üçe böldü.
Ana derdi,yâr derdi,çekilmez evlat derdi,
Benden tonlarca ağır,bu derdimin her ferdi.
Bir bakarsın alt eder,ezip geçer cismimi,
Sırrımı faaaş ederim,dertli korlar ismimi.
En iyisi kanımı,yutayım kusmayayım,
Basayım kahkahayı,suratım asmayayım.
Bunlar benim omzuma,konulmuş sınav için,
Dert'ten tasaffi eder,olur insan o biçim.
Yer yüzünde görülmez,ateşsiz pişmiş yemek,
Acı acı üstüne,işte o pişmek demek.
Kıvranmak acı ile,pişip kaynamak gibi,
Hamdım,piştim,Yunus'um,seninle yanmak gibi.
Konulara ayırmam,derdimi bunun için,
Ben derdimi severim,yanıp mum olmam için.
Allahı(cc) dost bilenin,derdi dostları oldu,
Her derdi aralayan,Hakka giden yol buldu...
23.Mayıs.2006
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 23.5.2006 09:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)