Könül Şiiri - Sevinc Arzulu

Bütün alem şenlik edir,ne ağlarsan sen qan,könül
Yarın qemi-qüssesini ilk baxışdan qanan könül.
Seni bezdirmek eger bu dünyadan xar meqsedi
O anda xeyal olar sene hemdem,canan, könül.

Yorub yola salmısan da neçe-neçe nehs illeri,
Elece sen olmusan ol atrşe yanan,könül.
Indi ne fikirdesen,barışarmısan yar ilen,
Inciyib küsdüyünü göz yaşıyla danan könül.

Sene ben,bilirem ki,ne cefalar çekdirmişem.
Yene de beni hemdem,en yaxını sanan könül.
Gözümün yaşını de,qurudarmı badi-seba,
Bilirim,dönüb geri gelmez Yusif-Kenan,könül.

Senin o gur telini bundan sonra kimler darar,
Gözel Xumarın eşqine dinden döndü Senan,könül.
Bu gedimli dünyada çox padişah taxtdan düşüb,
Özgeye uyan aşiq olmaz seni anan,könül.