Konuk Ettim Yüreğimde

Yaşam sevincimi yitirdim artık
Yalnızlığı, acıyı
Konuk ettim yüreğimde
Beynim hizmetçi oldu acılarıma
Koca bir kara delik
Belleğimde

Gökyüzü benim örtüm
Bir yıldız vardı ki
Ayışığının yarı gölgesinde
Mehtabın tam ayak ucunda

Paylaşırdı benim acımı
Karanlık, düşsel mavide
Gel sende gel
Sana da yer var
Dercesine
Çağırıyordu beni her gece

Bir yarasa çığlığı
Acımı haykırıyor........
Unutma unutamazsın
Yaşamın sandalından devrildin bir kere
Çırpınmalısın.......

Bilinir ki her yaşamın bir hesabı bir sonu var
Ölülerle değil
Dirilerle yaşamalısın! ....
Diyordu.
İrkildiğimde güneş beni öpüyordu