Konuğuyum Şiiri - Husam Hasret

Yıkılmışım dalım kırık
Boğuyor beni hıçkırık
Şu yaşımdan geçti de kırk
Henüz eller konuğuyum

Bir yolcuyum şu cihanda
Yolculuğun derdi bende
Görünürüm her bir yanda
Sonsuz yollar konuğuyum

Ey canımı gamla ezen
Dertlerimi kimdir yazan
Her dört mevsim bende hazan
Solan güller konuğuyum

Yaşamım hep hayal gibi
Sesi gelmez kaval gibi
Sonu yok bir masal gibi
Kötü diller konuğuyum