Sonbahar Şiiri - Burak Berber

Gülen hava kısılarak bir gül gibi solmakta
Gül gibi açan deniz bir boğaza yol almakta
Limandan tütsüleri ak şehirlere dolmakta
Varamazsam sevgilime gömün beni ölmeden

Neler geçti ölümlerin konduğu bu başımdan
Lalelerim eğildi silinmeyen yaşımdan
Vurdu beni çehresiyle hilalleşen kaşımdan
Senden uzak dikti beni yapraklarım solmadan

Gülümsüyor yukarıdan güzelim bir şafaktan
Bahçelerden koparılan ne gördüysem felekten
Acılardan güneşlenip parıldıyor şakaktan
Gönüllerin sıhhatinde ne kaçar ki melekten

Şah Akva'nın kelamları şerbet midir akıcı?
Yeri olur oldurur yıkıcı ve yakıcı
Olacaktır gönlün sesi bülbülce şakıcı
Görünmez sarı yapraklar yeşilini yolmadan