Karşıdan bir adam geliyor.Bir elinde çanta, ağzında puro, başında fötr şapkası,boynunda fotoğraf makinası ha.. fötr şapka üzerinde rüzgarla raks eden bir tüy.Yanımızdan geçiyor.O ne! Pantolon oturma yeri sökülmüş yırtılmış.Açığı apaçık ortada saklanamaz vaziyette..Başındaki şapka ucundaki tüye raksettiren rüzgardan bu açık yer de nasibini almakta...Dilinde bir şarkı türkü tutturmuş ''....Esme bre deli rüzigar...''diye işte sana madeni Türkey...
Sevdinse ...
Aşkında yitip yok oldun,
Karıştıracaksın günü ,ayları .
Sevgi yollarında ne kaide, kanun
Kendin aşmalısın bu dolayları .
Devamını Oku
Aşkında yitip yok oldun,
Karıştıracaksın günü ,ayları .
Sevgi yollarında ne kaide, kanun
Kendin aşmalısın bu dolayları .
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta