Karşıdan bir adam geliyor.Bir elinde çanta, ağzında puro, başında fötr şapkası,boynunda fotoğraf makinası ha.. fötr şapka üzerinde rüzgarla raks eden bir tüy.Yanımızdan geçiyor.O ne! Pantolon oturma yeri sökülmüş yırtılmış.Açığı apaçık ortada saklanamaz vaziyette..Başındaki şapka ucundaki tüye raksettiren rüzgardan bu açık yer de nasibini almakta...Dilinde bir şarkı türkü tutturmuş ''....Esme bre deli rüzigar...''diye işte sana madeni Türkey...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta