Kontraktör Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Ne zaman, şaştı yolu adem,
-aştı yaşam çetelesini;
O vakit düştü akit;
Anımsattı sadece bir adam;
-duy kendini;
-zaman, nakit!

Koştu zaman, evirdi çevirdi;
-akıl, kaçtı!
Unuttu çünkü nankör kedi!
Bilgi ile coştu sonra akıl;
-bir adam hatırlattı yine.
Bilgi ile çalıştı çünkü akıl!

Nasıl kendine akıl vere bir insan, nasıl?
Akıl derebilir mi ki kör, bilgi olmadan!
Neymiş efendim şu bilgi;
-al, hayrını gör!
Gürledi yıldırım, Homosapiens ürktü!
Ateş OKEY, çünkü şimşek düştü!
Ağaç kesti çiroz; döndü fötör;
-muhteşem bir ambiyans!

Kendi üretse doğa, İnsaymun’u;
-dünya dışı padişahı nereden duysun?

Durun, efendiler!
Neden Ebâbil, fili seçti?
-yaka biçti çarmıh?
Niçin sildi Ahmet’i, töhmet?

Hangi orman kuralını aşabilir de şu insan,
-kendiliğinden şehre iner?
Hangi ahlâkın eseri;
-kendi ürettiği hukuku kesen,
-ormana kaçan işine geldiğinde?
Ne demeli, aç ölen eniğe tok bakana?
Sorsan, o da hümanist adem!

Dolaşıyordu mahmur akıl;
-birden Ebla tableti düştü dile;
Ne güzel bir kanıt hattâ, arkeolog için!
Yazılı kalıntı benzeri, bilimsellik dediğinden
Nakkaşların, hattatların, parşömene yazdığı;
-yontucuların da taşa;
Heyhat, yetmedi; oydular altını
-yere düştü tablet;
-tu kaka!

Tarih yazdı, kutsal kitaplardan;
Ne var ki; reddetti taşı;
-kutsal insanları yazan!

08 Kutsalay 2012