Konsomatris Şiiri - Ethem Turan

Şarabın güzelliğindedir
Sendeki güzellik
Gece loş ışıklar alıp götürür
Bir oyana bir bu yana
Karanlık sokaklar ağırlar seni
Sabah ışıması uykunu getirir
Günahların ve kahreden vefasızlık
Bütün ağırlığıyla çöker üstüne
An gelir sende tanıyamazsın kendini
Karşısından ayrılmadığın aynalar küser
Elini tutacak sıcak elin olmaz
Baş başa kalırsın göz yaşlarıyla
Düşlediğin evin olur belki
Tükenmiş ruh artık seni uyutmaz
Dönüşü istesen de geriye dönüş olmaz
Kirlenmişliğin kokusu yayılır ruhundan
Ağır gelir bu şehrin sokakları
Kaçıp kurtulmak istersin belki
Gittiğin her şehir seni ağırlar
Tekrar başlarsın bıraktığın gibi
Şarabın güzelliğindedir sendeki güzellik
Yıllandıkça tat verir
Mertçe çerez olursun içki masalarına
Alem bu ya
Sende alem kadını olursun masalara
Senin olmayan sahiplere
Yem olup gün gün yok olur
Kaybettiklerinin çukurunda kaybolursun
Gönül kuşunu uçurmadan
Keşkelerle dolu bir dünyada
Bir yudum gerçek sevgiyi tatmadan
Aşk şarabına dudak değdirmeden
Fıçılar dolusu içersin
Yaşanası dünyada
Gerçek sevgiyi bilmeden
Ömür tüketir
Kahırlar içinde seni saracak kol
Yanında olacak bir eş bulmadan
Öylece geçip gidersin
Şarabın güzelliğindedir sendeki güzellik
Ne dersin?