Konsomatris Aşklar Kahvesi

Bin şiir yazılabilir aşk için..
İstikameti duygusallıktan geçen...
Bir şiir de yazılabilir belki..
Tüm duyguları sel yapıp her şeyi yok eden...

Sevda gezmeseydi coğrafya coğrafya..
Kim anlatabilirdi gerçeği
Yedi iklimi olur muydu düzenin
Ya yediverenlerin kalbindeki o kin..?

Konsomatris aşkların kahvesinden izliyorum..
Tüm sıcaklığım bir bardağın buğusu..
Nasılda fakir bir gönül sofrası..
Ve aldatılanı, aldatanın ağzında duruyor salyası..

Gel geç bir handır dimi gönül...
Aldatmak serbest..
Yalanın katli vacib..
Bir aşk bitti dersin en sonunda..
Hakikat taassub iken,hayata haciz..! !

Anlamıyorsun sözlerimi..
Bir deli fişeği her kelam..
Gezgin mi demeliydim sana
Lütfuna kapalıyken artık masam...

Ellerim kir pas içinde..
Bozulan yüreğinin izi..
Birde solmuşken gözlerimin feri..
Sana bu limandan ayrılık vakti...

Zaman unutturmaz acıları...
Sen yoksan her şey mürekkep gibi..
Bir beyaz kağıt ve kömür...
Netice kelam kelam tükeniyor ömür..

Sen bilmezsin bir neşterle doğmayı..
Kan sızmaz aşkın ırmaklarına..
Ruhun parçalanmaz tel örgülerde...
Kanadın kırıktır çünkü vicdanın kodeste...

Sırtında yük mü var sanıyorsun..
Alnında yazan artık kader değil...
Masalsı bir vahşinin adıyken tuğrul..
Yalancı gökyüzünde gerçekten doğrul...

Haydi yine yolculuk zamanı..
Çok durdun gerçeğin bahçesinde..
Yıldızlardan medet uman bir insan seli..
Geleceği görmekle meşgul, kahvenin telvesinde...

İnsanlık haritasında eksik bir şeyler var..
Medeniyet mi öldürüyor yoksa bizi..! !
Edep ulaşılmaz olmuş,beşeri bir acizlik..
Aşk sonda bu yarışta parçalanmış mozaik..! !

Hükmümü veren bir ölümlü..
Bu nasıl bir adalet..
Gaibden cevap getirsin o halde..
Hani aşktı en güzel ibadet..!

Sıkıldım seni aramaktan..
Aşk belkide minicik bir tebessüm..
Yokmu bu arayışta banada gerçek bir isim..
Konsomatris,derviş,gezgin hepsimi benim..?

Anlat bana farkı ne..
Aşksa tüm yolculuğun sebebi..
Bir keman kadar duygusal ama yayından ince..
Işık yak karanlığıma,sonsuzluk hangi kapıdan geçince..!