Konduramadım Şiiri - Gülşen Şenderin

İlkbaharların tatlı en güzel çağında
O annelik çiçekleri açarken bağımda
Duyguların bütün kutsallığını yaşarken
Çıkageldin: Bakışların kor ürkek sevecen
Dokunmazlıklara suskun kapalı ısrarlı
Yaban düşleri tertemiz dopdolu kalbime
Açmamış sevileri sana konduramadım! ...

Yazların o sıcak yakıcı akşamlarında
Yaşamların rüzgarlı savruk düşünceleri
Yağmayan bulutlarda sis sis yoğunlaşırken
Çıkageldin: Duygularında sevgi homojen
Susamışlıklara kavruk sebata kanarlı
Özümlenmemiş pınarları özlü kalbime
Tutsaklı sevileri sana konduramadım! ...

Dökük yapraklı mevsimlerin sonbaharında
Yitik canların sonsuz onmaz acılarıyla
Yalnızlık kumsalında çaresiz dolaşırken
Çıkageldin: Söyleyişleri tatlı sevecen
Yaşamlara daha hevesli karaborsalı
Kör beyaz tutkuları kırık dökük kalbime
Ertesiz sevileri sana konduramadım! ...

Kışların yağmurlara kara susamışlığı
Toprağın verdiğini insanlardan almışlığı
Yenilenecek hayatlarda sorgulanırken
Çıkageldin: Üzgün titrek bakışlı ak saçlı
Yolculuklardan haberli dirime habersiz
Gönül Bahçelerinde cennetli ve cennetsiz
Ölümle kavuşmazı 'Bize Konduramadım'! ...