Cahil periler,
Namlu kafalı küçük insancıklar,
Taş bina katilleri,
Soğuk ve ürperten havalar
Bölüyor
Kondüktörün ray düşlerini.
Üfüre üfüre,
Bir o yana bir bu yana
Sallana sallana
Geçiyor
Tren ray düşlerinin üzerinden.
Kaçışıyor yolundan lokomotifin
Gar kuşları.
Yem atmalı, büyütmeli,
Yuva sahibi yapmalı bu güvercinleri.
Evsiz kalınca
Tünüyor
Ray düşlerinin üstüne istasyonun bütün mardinleri.
Her gün her gün böyle...
Tükeniyor!
Bir bakmışsın tren altında,
Bir bakmışsın güvercin altında
Kalıyor
Kondüktörün ray düşleri.
Kayıt Tarihi : 16.10.2001 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sercan Tezcanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/10/16/konduktorun-ray-dusleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!