Ağayım ben, beyim ben, desende,
Son nefesle biter şan dediklerin.
Ekmek, aşını yiyip de küsende
Bırakıp gider canan dediklerin
Yeni,eski, saray olsa da evin
Çıkınca son nefes, yok orda yerin.
Mezarını kazarlar, pek de derin.
Katarlar toprağa kan dediklerin.
Çökerler tepene, kürek, bel ile
Sevenlerin birlik olur, el ile
Okunan bir yasin süresi bile
Başında zor durur, can dedikleri
Kayıt Tarihi : 4.1.2015 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!