Kondu Şiiri - İsyan Toprak

Gece kondu mahallesindeyim
Gece kondular üzerime yürür
Gece kondu mahallesindeyim
Acılar üzerime yürür
Bu acıyı bu çileyi
Ancak bir gecekondulu bilir
Gece kondu mahallesindeyim
Kanalizasyon kokusu burnumda
Çamurlu yolarda yürüyorum
Çocuklar oynuyor çamurda
Ben deliriyorum
Gece kondu mahallesindeyim
Komşu kızı Suzan her zamanki gibi yine pencerede
Tedirgin
Bir gözü arkasında babasının gelmesinden korkuyor,
Bir gözü yolda gönlünü kaptırdığı gencin geçmesini bekliyor
Yine top peşinde koşarken camını kırmış hergeleler
Şakir amca saçını başını yoluyor
Kendi kendini yiyiyor
Mahallemizin şen dulu Nebahat abla
Göğüslerini dışarıda bırakan geceliğiyle kapıda
Daha bıyığı terlememiş bir delikanlıyı süzüyor
Muhtemelen uygun bir zamanda eve atmayı düşünüyor
Ayşe teyze balkonda
Utana sıkıla dün akşam pazardan topladığı artıkları ayıklıyor
Mahalenin kadınları halk ekmek kuyruğunda
yine dedi kodu ediyor
Erkekler ise kahvede
Bir taraftan
Ne olacak bu memleketin hali diyor
Diğer taraftan okey oynuyor
Gençler ellerinde fırçalar
Duvarlara yasak yazılar yazıyor
İsyankar sloganlar atıyor
Kore gazisi Ahmet amca
Vatan hainleri, komünistler, anarşistler diye söyleniyor
Kimsenin duymamasına dikkat ediyor
Beli ki çekiniyor
Hey gidi Koreli
Yad ellerde ölüme yürüyor
Kendi ana yurdunda olan biten karşısında korkuyor
Bizim gece kondu mahallesinde
Günler bir birini tekrarlarcasına işte böyle geçiyor
Gece kondu mahallesindeyim
Gece kondular üzerime yürür
Gece kondu mahallesindeyim
Acılar üzerime yürür
Bu acıyı bu çileyi
Ancak bir gecekondulu bilir