Konar Göçerim Şiiri - Vedat Sadioğlu

Yaşarım yurdumda bazen başka yurtta
Bir ekmek içindir bütün çabam
Ben insanım

Buldum mu şartları, daha iyi olanakları
İyileştirmek için yaşamı
Konar göçerim

Göçler insanın kaderi, alın yazısı
Yeryüzünün her coğrafyası
Üşenmem giderim

Zorluk, engel, savaş nedir bilmem
Giderim uzaklara, yad ellere
Oralara yerleşirim

Tanırım başkasını, başka kültürleri
Öğrenirim yabancı dilleri
Onlarla kaynaşırım

Unutmam asla dilimi, dinimi, tarihimi
Sebep olsa da çatışmalara
Her şeye katlanırım

Göçler korku dolu, hüzün dolu
Özlem dolu, burcu burcu
Oturur ağlarım

Göçler umut olur insana, insanlığa
Umutlar sönüp tükenince
Geriye dönerim

Saz çalar, türkü söylerim
Burnumda tüter insanı, havası, taşı, toprağı
Yurdumu özlerim