Konaklar Şiiri - Ali Kılıç 3

Kış kapıyı çalınca,
Âşık saza vururdu,
Çay bardağa dolunca,
Sohbet demi alırdı.

Vardı bizde konaklar,
Orda gelen konaklar,
Kış ayı orda başlar,
Köyün cemi olurdu.

Ayazdı kışlar bizde,
Karlar yağardı dizde,
Kartol olunca közde,
Hekat sözü alırdı.

Donardı belki eller,
Soğuktan vurur dişler,
Isıtınca gülüşler,
Beden cana gelirdi.

Kışın meşhuru helva,
Tel tel olacak amma,
Amaç yemekti sanma,
Şeker sohbet olurdu.

Bazen gelir dervişler,
Zikre başlardı başlar,
Allah der akan yaşlar,
Köye rahmet yağardı.

Âşıklar gelir sazlı,
Olurlar biraz nazlı,
Köyün hali avazı,
Sazın dili olurdu.

Ne zamandı o günler,
Hatırlanıyor dünler,
Bütün dostlar üzgünler,
Günler eskide kaldı.