Konak Uğurluyor Sizi Şarkılarla

Son Vardiyasında akşam
Bir koşuşturma sahnesi sergileniyor
Yine Konak Meydanında.

Oyuncular karınca misali,
Akın akın boşaltıyorlar,sokakları,caddeleri,
Son otobüsler kalktı kalkacak.

Kiminin elinde aceleyle tüttürdüğü sigarası,
Kiminin kolunda sevgilisi,
Kimisi hararetli tartışmada,telefonuyla,
Kimisi sarhoş,yalpalıyor bir sağa bir sola,
Kimi evsiz barksız,çocuk,kadın,erkek,yatıyor bankta,
Kimi iş çıkışı yorgun bitap düşmüş,durak oturağında,
Kimileride son nasiplerinde satmaya çalışıyorlar,
Kah elbise,kah gözleme,kah oyuncak.

Kimi aynı mahallenin,aynı semtin sakinleri,
Hatta komşu,komşuyalar,
Ne bir selam var,nede bir tebessüm,
Oysaki aynı durakta,aynı otobüsü bekliyorlar.

Yüzlerine bakıyorum insanların,
Allah'ım yok mu hiç gamzeleri gülen?
Adam yada kadın yok mu mutlu olan?
Hep mi asık suratlar? Hep mi yıkıntı ruhlar?
Bu nasıl tiyatro?,Kim yazmış bu teski?
Kim bu bitik,mutsuz yazar?

Siz değilmiydiniz oynayan sahnenizde,
Çok değil bir kaç perde evveli,
En kalite giysiler,en kalite yemeklerde,
Barlarda,diskolarda,deliler gibi çoşan,
Gülmekten nerdeyse kalp krizi geçiren

Şimdi niye bu düşmanca soğuk bakışlar,insanlara,
Hani nerde az evvel,gülen gözleriniz,kahkahalarınız,
Bakınız, saat kulesine,gece 12'yi vurdu,vuracak.

Konak uğurluyor sizi,
Gazinolardan yükselen nağmelerle,şarkılarla,
Nağmeler Konaktan,
Hadi içkileriniz de benden olsun,
Tüm yasakların cezası da benim olsun,
Kapatıyorum,bu tiyatroyu,bedeli kaç para olursa,
Hadi yine için,
Cadde,sokak,bar olsun,
Çoşun eğlenin,yeter ki gülün
Kapanmayın karanlığınıza,
Konak uğurluyor sizi nağmelerle,şarkılarla,