Konak ta Bir Kadin Şiiri - Alper Cakmak

Bulutlu bir cumartesi günü
Konak'ta bir kara kız
Oturmuş bir banka ,gözü vapurda
Kulağı müzikte ,aklı derinlerde
Kim bilir neler düşlüyor
Hangi sevdiğini ugurluyor limandan.

Sessizce oturduğunu sanıyor görenler
Martı olup uçtuğunu iki kişi biliyor
Bir kendi diğeri meczup

Herkesle uğraşan rüzgar
Ona dokunamiyor
Kiramiyor duruşunu
Bozamiyor hafif gülümsemesini
Dedim ya Konakta bir kara kız
Umutlari mavi, kanatları özgür
Oturuyor, oturup denizi izliyor.