Konak Kuruçeşme otobüsünde,
İlk ve son duraklar haricinde,
Nerde inip nerden bindiğini bilmediğim
Güzel ve tatlı kız.
Zor oluyor Konak Kuruçeşme,
Gürçeşmeden geçerken.
Bana bakıyorsun ve gülümsüyorsun.
Ben de bakıyorum sana,
Yavaşça yaklaşıyorum.
Lakin bana değil,
Yanımdaki lavuğa güldüğünü anlıyorum.
İniyorum Konak Kuruçeşmeden,
Gürçeşmeye biniyorum.
Ah olmasaydı,
Dolmasaydı otobüs,
O lavuk yanıma gelmeseydi,
Gülmeseydi sana.
Konak Kuruçeşme otobüsündeki
Adi kız…
15 Ekim 1997
İzmir
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!