Konak Karşıyaka Arası Şiiri - Ziya Bekar

Konak vapur iskelesinde,
Bir vapur düdüğü çığlık,çığlığa,
Ardından bir daha,
Bir başkası daha arkasından.
Vapurun içinde güverte de,
Gözlerim engin denizde,
Sessizliğimde, kendi içimde
fırtınalı hesaplaşmalar.
bir vapur düdüğü çığlık, çığlığa,
sessizliğimi bozdu,
sessizliklerim içindeki,
sessizlikleri.
Bir gürültü koptu,
Sonra titreyerek kalktı iskeleden,
Bir aslan kükreyişi gibi
Altımda masmavi bir deniz,
Üstümde gök kubbe.
Gemi elimde altın bir makas,
Deniz atlastan bir kumaş,
Krala dikilecek bir elbise
hasmı, has,
Kral giyecek herkes alkış verecek,
Bir çocuk çıkacak kral çıplak diyecek,
Tüm şamata bitecek, sessizlik çökecek,
Gerçeği dalkavuklar değil,
Geleceğe umutla bakan çocuk görecek.
Karşımda Karşıyaka,
Kollarını açmış bakıyor bana,
Vapur her saniye suyu yarışında
Bir adım daha yaklaşıyordu Karşıyaka ya,
Vapurdaki heyecan yavaşça durdu
Ayaklarım Karşıyaka sahiline vurdu,
Gemiden indim, Karşıyaka karşımda,
Duruyordu iskele ayaklarımın altında.

2001 eylül ayı