Konak Şiiri - Ömer Tekirdag

Nefes almak için
Konakladığım bu alemde
Çürük bir söğüt agacıymış dayandığım,
Gezip geçenin ah edip hayıflanadurduğu,
güneşli günde yeşiline aldanıp gölgelermiş.

Kimseye demem ki ah, diyemem,
Aldanıp da yaslandığın zemin kaygan
Göz görmez kulak duymaz kalp akletmez
Karşılaştığın da insan boğuştuğun da.

İçi kof dışı gün görmüş,
Kış, yaz meşakkat görmüş,
Gün gün içten içe yok oluş
Ademsin yok idin, sonun da yok oluş.
Cebeci/Ankara
Şubat 2023