KOMUTANIM DEĞiLSiN Şiiri - Binali Kılıç

İçimdeki tereddütler, şüpheler,
Bitmedikçe komutanım değilsin.
Mazluma yönelen zalim cepheler,
Batmadıkça komutanım değilsin.

Ayırmazsan pekmez ile çemeni
Tadımız bozulur, geçer zamanı! ...
Yurdumun üstünde huzur dumanı,
Tütmedikçe komutanım değilsin.

Yüz verdikçe utanmaza, arsıza
Can evime girmiş yavuz hırsıza
Ahlaksıza, şerefsize, nursuza,
Çatmadıkça komutanım değilsin.

Yelpazelendikçe hain yelleri.
Kulak tırmalayan ifrit zilleri
Hâin projeli dut bülbülleri,
Ötmedikçe komutanım değilsin.

Bu rezalet! ...ne Rum'da var ne Çin'de
Bu bir mezalimdir, dehşet biçimde.
Bu millet evinde huzur içinde,
Yatmadıkçe komutanım değilsin.

Sarsılıyor ülkemdeki kerpiçler.
Buna dayanılmaz, yanmazmı iç-ler?
En kutsal yerlere saklanan P...ç ler,
Gitmedikçe komutanım değilsin.

Bozulmadan memleketin ayarı...!
Himayende tutma bu kaçıkları.
Tutup kulağından kapı dışarı,
Atmadıkça komutanım değilsin.

Binali, Ordumuz kutsal bir kurum.
Bu kutsal biterse vahim bir durum.
Açık bir yürekle açık oturum,
Etmedikçe komutanım değilsin.