Komutan.. Şiiri - K r pece

Karabelaydi Sanin, Cudide,Tendürekte
Ey! ! Komutan,Aslanmi sakliyordun yürekte
Kartal gibi dönerdin,basimizda nöbette
Dudagindan hic eksik,olmayan o cigaran
Birde bagrinda yangin,maziden yana kalan

Ak düsmüs saclarinla,babaydin askerine
Kardestin,yoldas idin,yanindaki erine
Cok kere nöbet tuttun,askerlerin yerine
Ekmegini paylasip,derdim az dinlemedin
Sevincimize sevinc,derdimizle inledin

Voltana alismisti,ucsuz sinir boylari
Baba bilirdi seni,Güney dogu köyleri
Önünde elpenceydi,agalari beyleri
Sen dogustan askersin,Vatan sana emanet
Ya rabbim Komutana, sen hakkimi helal et

Dag bayir,gezer iken arazide bikmadan
Coraplar ayagindan,haftalarca cikmadan
Acilar bal olmustu,yüregini yakmadan
Vatan,Millet ugruna,ömrünü verdin bize
Millet seni unutmaz,gerek yok fazla söze

Bir askerin olarak,gurur duyarim senle
Sen Samildin Kafkasta,silahinla cepkenle
Bin kere cagrilsamda,olurum birliginle
Bir gazi Madalyasi veriyorum,kabül et
Yozgatli komutana,buradan selam ilet