Komutan Şiiri - Muzaffer Sarp

🤲 KOMUTAN🤲

Ben'ki toprak, bir adım vatan.

Sen'ki komutan.
Emir naraların yankılansın en zirve dağların ininde.
Yankılansın, sisli dağların eteklerinde.
Şehitlerin kulaklarını yırtarcasına.
Eyyy türk ordusu.
Çıgnetme şehit yatağı toprağını it soyunun enigine.
Eyyy asker.
Çignetme allı yarin ciğerini çakal soyunun güdügüne.
Ar'ım, şerefim, her karışım ardır sana komutan.

Ben'ki toprağım!

Kalbur kalbur elesen şehit dökülürüm.
Çanakkale, sarıkamış, sakarya dökülürüm.
Hele yağmur yagsında gör komutan.
Karış karış şehit kokarım.
Halisdemir, fethi sekin, eren kokarım buram buram.
Bağrımda sardığım onbeşliler ardır sana komutan.

Ben'ki toprağım!

Dinle eyy komutan.
Üç rengim vardır benim.

Sarı benizliyim.
Rıskına adanmış sunak kerpiçin ben, duvarın ben.
Yanık türkülü ananın elinde çamur, sabinin koynunda öllügüm ben.

Kara benizliyim.

Kaç devlet yıktılar, kaç devlet kuruldu omuzlarımda utandım.
Kaç ana, kaç bacı, kaç yar ağladı ıslattı.
Kaç şehit kanını çiğerime nefesgibi çektim utandım.
Kuzu postunda kaç çakal barınırdım, kahrımdan yandım komutan.

Al benizliyim!

Muhammed'in sancağı, türk ordusunun şanı.
Bu milletin namusu, şerefi bayrağı omuzlarım ben.
Göklerin değdiği zirvelerde edalı bir gelingibi süzülen bayrağı omuzlarım ben.
Ciğer ciğer yanan ana yüreği taşırım.
Ağıt ağıt dağlanmış yar türküsü dinlerim ben.
Babaaaaaaa diye ruhları yırtarcasına bağıran şehit evlâdı duyarım ben.
Her yağmurda kaç acı hicret eder benden.
ciğerlerim yağmurda nasıl sökülür bilirmisin? Komutan.

Komutan!
Geleleceksin sende, geeeel.
Yiğitce gögsünde kurşun, üstünde bayrakla gel.
Sen türk askerisin, sırtında kurşun yaraşmaz sana.
Yüregine korku, gül kokan ayaklarına kaçmak yaraşmaz sana.
Gözlerin pençe, naran gürlegibi olmalı.
Korkak bir yaşam yerine, botların kan dolmalı.
Bu ümmetin namusu anlında parlar peygamber nurugibi.
Bu milletin şerefi ensende şahittir peygamber mührügibi.
Bayrağını bağrıma düşürme, çignetme şehidimi it soyunun enigine komutan.
Muzaffer sarp