Kömür Olmuş Elimde Şiiri - Ozan Efe

başımla yaslandım da
hüngürdeyip ağladım
boşuna paslandım da
hüngürdeyip bağladım
her yanım ayaklanır
sessizliğim
sensizliğim
ürpertisindeyim
zincirden çözülünce
hıncından üzülünce
köşenden büzülünce
hüngürdeyip dağladım
kıncır ağında zamanın
gıncırdağındayım
eski zamanda anımsadığım
sonucunda değilim
başladım ilk adımlar
inanmadım yadımlar
sevdiğimdin tadımlar
hüngürdeyip çağladım
kırkikindilerde ısladım çocuğu
dal budak kalışına bakma
neydi onun çocukluğu
anlatmaya değerdi
ayrıntısından kaldın
sıyrıntısından çaldın
ozan efemden daldın
hüngürdeyip sağladım
sudan çıkmış balık
kokusuna benzedim
terle karışıktı inadım
kömür olmuş elimde

270512çiğdemgülcebuluşma